Begin maar. 1999.

Floris: “De 'Floris van Bommel' collectie blijft het goed doen. In de winter van 1999 zijn de verkopen gegroeid van enkele honderden paren per seizoen naar enkele duizenden paren. De naamsbekendheid van Floris van Bommel is nog steeds minimaal, maar onze dealers werken met veel plezier met de nieuwe lijn. Voor de consument is een Floris van Bommel schoen gewoon een leuke Van Bommel schoen, ze zien maar amper dat er een ander merk in staat. Het maakt mijn vader niet zoveel uit, er liggen modieuze Van Bommel schoenen in de winkels, dat was de uitdaging en dat is gelukt.

(Onderstaande afbeelding: Opleiding patroontekenen op Ars Sutoria, Milaan.)

null

Na mijn opleiding besluit ik om in het familiebedrijf te gaan werken. Mijn vader stuurt me eerst anderhalf jaar naar het buitenland om ervaring in het schoenenvak op te doen en wat persoonlijkheid te kweken. Als dat erop zit begin ik eind 1999 op 24-jarige leeftijd bij Schoenfabriek van Bommel. Mijn vader geeft me een kantoor zonder ramen, waar een ovalen tafel in staat en wat ordnermappen met zijn dossier van de marketingwerkzaamheden. Het inwerkprogramma bestaat uit de woorden ‘begin maar’. Vanaf de allereerste dag krijg ik de verantwoordelijkheden die ik nu nog steeds heb: collecties maken en de communicatie en promotie verzorgen.”

null

(Bovenstaande afbeelding: Floris in zijn eerste kantoor.)

Floris: “De 'Floris van Bommel' collectie blijft het goed doen. In de winter van 1999 zijn de verkopen gegroeid van enkele honderden paren per seizoen naar enkele duizenden paren. De naamsbekendheid van Floris van Bommel is nog steeds minimaal, maar onze dealers werken met veel plezier met de nieuwe lijn. Voor de consument is een Floris van Bommel schoen gewoon een leuke Van Bommel schoen, ze zien maar amper dat er een ander merk in staat. Het maakt mijn vader niet zoveel uit, er liggen modieuze Van Bommel schoenen in de winkels, dat was de uitdaging en dat is gelukt.

(Onderstaande afbeelding: Opleiding patroontekenen op Ars Sutoria, Milaan.)

null

Na mijn opleiding besluit ik om in het familiebedrijf te gaan werken. Mijn vader stuurt me eerst anderhalf jaar naar het buitenland om ervaring in het schoenenvak op te doen en wat persoonlijkheid te kweken. Als dat erop zit begin ik eind 1999 op 24-jarige leeftijd bij Schoenfabriek van Bommel. Mijn vader geeft me een kantoor zonder ramen, waar een ovalen tafel in staat en wat ordnermappen met zijn dossier van de marketingwerkzaamheden. Het inwerkprogramma bestaat uit de woorden ‘begin maar’. Vanaf de allereerste dag krijg ik de verantwoordelijkheden die ik nu nog steeds heb: collecties maken en de communicatie en promotie verzorgen.”

null

(Bovenstaande afbeelding: Floris in zijn eerste kantoor.)