Een paar nachten slapen we bij nomadische boerenfamilies in hun ger. Een ger is een traditionele ronde tent. In onze briefing stond, met uitroeptekens, dat we in tenten zouden slapen en dat we een slaapzak moesten meenemen die tot -20 graden kon. Onze dames van de productie wisten niet dat zo’n ger méga geïsoleerd is. Onze superaardige Mongoolse gastvrouw kwam ’s nachts ook nog eens om de anderhalf uur met gedroogde kamelenpoep het kacheltje lekker opstoken. Het kwik steeg tot ongekende hoogte in de tent. Gelukkig was er buiten voldoende kou. Na de temperaturen in Alaska dacht ik dat ik het ergste wel mee had gemaakt. Dat bleek toch niet zo te zijn. De -40 in Alaska was kinderspel vergeleken bij de -20 MET WIND in Mongolië. Zodra het maar een beetje waaide was het onmogelijk om foto’s te maken. Elk ontbloot stukje huid bevroor direct.